கவிஞர் இசை

Posts

குரங்கிலிருந்து சிதாருக்கு

‘க பீர்’ என்கிற பெயர் அழைத்ததால் மீரட் நகரில் ஒரு இசைக்கூடத்திற்குள் நுழைந்தேன். இல்லாதவை இல்லை என்பது போல எங்கும் நிறைந்து ததும்பும் இசைக் கருவிகள் சின்னப் புல்லாங்குழலிருந்து பெரிய சிம்மாசனத்தில் கால் மேல் கால் போட்டு அமர்ந்திருக்கும் பியானோ வரை அத்தனை கருவிகளுக்கும் மத்தியில் வெறுமனே நின்று கொண்டிருந்தால் போதும் என்று தோன்றியது பிறகு தோன்றியது அல்ல உறுதியாக இது வெறுமனே அல்ல எந்தக் கரமும் தீண்டாத போதும் ஒரு நரம்பு தன்னைத் தான் மீட்டி அளித்தது. சரியாக அப்போது பார்த்து கடைச் சிப்பந்தி ஒருவர் கேட்டார் “ எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?” தலையைத் தாழ்த்தியவாறே உள்ளுக்குள் முணுமுணுத்தேன்.. “குரங்கிலிருந்து…..”

இசை கவிதைகள் - அகழ்

கார் எனில் மயில் “மயில் தோக விரிச்சு நிக்குது” என்றாள். “மயிலா…. எங்கே… ?” என்றேன் திகைத்தபடி. “எங்கும் “ என்றாள் சிரித்தபடி. OOO இதில் மறைஞானம் ஒன்றுமில்லை தம்பி! நான் பிறக்கும் போதே பாதி மின்னலோடு பிறந்தேன் மின்னும் எதனுடனும் சட்டெனப் பின்னிக் கொள்கிறது என் மின்னல் நீ பிறக்கும் போதே பாதி மலரொடு பிறந்தாய் மலரைக் காண்கையில் அவிழ்வது அதுதான் அவள் கொஞ்சம் அந்திப் பொன் அந்தி அந்தியில் கரைந்து கொண்டிருக்கிறது அவனே எண்ணிக் கொண்டிருக்கும்படி அப்படியில்லை அவன் கண்ணீர்தான் கண்ணீரை அணைத்துக் கொள்கிறது இரண்டு பாதிகள் வட்டம் காணும் திருநாளில் வந்து நிற்கிறது பெளர்ணமி OOO களம் பல கண்டவரின் கடைசிச் சொற்கள் அவர் வீட்டிலிருந்து கிளம்புகையில் இனி யோசிக்க ஒன்றுமில்லை என்கிற முடிவுக்கு வந்திருந்தார் ஆனால் வழியெங்கும் யோசித்துக் கொண்டே வந்தார் அந்தப் பாலத்தின் மீது நின்று கொண்டு மேலும் ஒரு மணி நேரம் தீவிரமாக யோசித்தார். இனி யோசிக்க ஒன்றுமில்லை என்பது உறுதியானவுடன் “கடைசியில் எல்லாம் சாதாரணக் காதல்கதைகள் தானா?” என்று குனிந்தவாக்கில் ஏரித் தண்ணீரை நோக்கிக் கேட்டார். பிறகு அவ்வளவு உயரத்திலிருந்து அதற்குள் ப

இசை கவிதைகள் - வாசகசாலை

வி ச்ராந்தியின் முன் நிற்றல் பெசண்ட் நகரில் கடலுக்குச் செல்லும் வழியில் உள்ளது விச்ராந்தி நண்பர்கள் நாங்கள் ஒரு நாள் தவறினாலும் மறுநாள் கூடிவிடுவோம் அங்கு விச்ராந்தியின் முன் நிற்பதற்கு தூர தூரங்களிலிருந்தும் ஆட்கள் வருகிறார்கள் அங்கு பென்னம் பெரிய ஒரு மரமுண்டு அதுதான் அனைவரையும் அழைத்து வருகிறது என்று சொல்லப்படுவதுண்டு ஆனால் அது உண்மையின் ஒரு துண்டுதான் மனிதருள் மரமுண்டு நிழலுண்டு விச்ராந்தியின் முற்றத்திற்கு மரங்கள் வருகின்றன , போகின்றன விச்ராந்தியின் முன் நிற்கும் ஒருவன் சிகரெட்டை கொளுத்தினால் அவன் வாயிலிருந்து ஏகாந்தம் மிதந்து செல்வதைக் காணலாம் மனிதர்கள் சமயங்களில் துணிந்து முடிவெடுத்து விடுகிறார்கள் சிரிப்பைச் சவுக்கால் அடித்து விட முடியாது விச்ராந்திக்கு கண்ணோ, மூக்கோ கிடையாது அது ஒரு முழு காது விச்ராந்தியின் முன் நின்று புகைப்படம் எடுத்துக் கொண்டால் படத்தில் நாம் ஒரு டீ கடையின் முன் நிற்பது போலவே தோன்றும். • ஆ த்மாநாமின் புதிய கவிதை ஒரு ரோஜா நாற்று வாங்கி வந்தேன் வீட்டில் அதற்கு எந்த இடம் பிடித்திருந்ததோ அந்த இடத்தில் நட்டு வைத்தேன். ஒளி தந்தேன் நீர் தந்தேன் இவை தவிர ரோஜாக்

நலமறிய ஆவல்

நீ ஒன்றை விரும்பினாய் மனிதன் மின்னலை விரும்புவதைப் போல நீ ஒன்றை ஆழமாக மோகித்து விட்டாய் அதுவோ தூர தூரத்தில் உச்சியின் உச்சியில் வீற்றிருக்கிறது. அம்மா நிலவைக் காட்டி சோறூட்டுவதில் ஒரு போதனை உள்ளது துயரம் என்னவெனில் அதை நாம் கற்பதில்லை ஆசை அழிக்க முடியாத ஒரு மலர் அது பிறக்கிறது அழிவதென்னவோ நீ அழிகையில்தான். நீ ஒன்றில் பித்தாகிவிடுகிறாய் அதுவோ ஆகப் பெரியது ஆகவே நீ அதற்குப் பதிலாக அது போல் ஒன்றை காதலிக்கத் துவங்குகிறாய் உன் பெரியது சிறிதளவே உள்ள சிறியது நீ அதனுடன் சிரிக்கப் பழகுகிறாய் இளையராஜவைத்தான் காதலிக்கிறோம் என்பதறியாமல் ராஜாவைப் போல் பாடும் பையன்களை சிநேகித்த அக்காக்கள் கூடவே ரஹ்மானைக் காதலிப்பதற்குப் பதிலாக சடை வளர்த்த பையன் பால் மையல் பூத்து மணமுடித்த தோழியர்கள் யாவரும் நலம்தானே இப்போது?

கிடைமட்டத்தின் லொட்டு லொசுக்குகள்

உ ச்சியில் பறந்து கொண்டிருக்கிறது பறவை முழுக்க அண்ணாந்தால் மட்டுமே காணமுடிகிற உச்சியில் முழுக்க அண்ணாந்துகையில் கிடைமட்டம் மாயமாகிறது அதன் அத்தனை அத்தனைகளோடும் அணைந்தும் அணையாத அந்தி வெளிச்சத்தில் வானத்திற்கு கீழே பறந்து கொண்டிருக்கிறது பறவை வானத்திற்கு கீழே மிதந்து கொண்டிருக்கிறது பறவை வானத்திற்கு கீழே வட்டமடித்துக் கொண்டிருக்கிறது பறவை வானத்துடன் விளையாடத் துவங்கிவிட்டது அந்தப் பறவை.

குயிலைக் கேட்டதும் வேறெங்கோ செல்பவரே..!

ந ரை கூடக் கூட குயில் கூவத்துவங்கி விடுகிறது. “குயில் ஒரு க்ளிஷே” என்று சொன்னவன் ஒரு அதிரடி ஆட்டக்காரன் அவன் தலையைக் குனிந்தபடி மைதானத்தை விட்டு வெளியேறிக் கொண்டிருக்கிறான் குயில் இன்றில் அமர்ந்து நேற்றைப் பாடும் ஒரு பறவை அதன் மரத்தடியில் அவன் நெடுநேரம் அமர்ந்திருக்கிறான் க்கு…கூ... க்கு…கூ... க்கு. .கூ... ஒவ்வொருவனுக்கும் நினைத்து ஏங்க ஒன்றுண்டு அல்லது நினைக்க ஒன்று வேண்டும் என்று அவன் எப்போதும் ஏங்குகிறான் முதுமையைத் தேற்ற ஒரு சின்னசோகம் அவசியம் குயில் அதன் வாத்தியம்.