திடீரென சலிப்பு படரத் துவங்குகையில் கசப்பு நெஞ்சைக் கொரிக்கத் துவங்குகையில் நான் யாரையாவது "வெல்லக்கட்டி" என்று விளிப்பேன். காதல் இல்லை.. காமம் இல்லை.. கொஞ்சலும் இல்லை.. அது ஒரு அழைப்பு இன்னொருவரைக் கூட இல்லை தண்டவாளத்தில் நடக்கத் துவங்கும் என்னை திரும்ப அழைக்கும் அழைப்பது சென்ற வாரத்தில் " வெல்லக்கட்டியை" எதிர் கொண்டவள் திருமணத்திற்குக் காத்திருக்கும் ஓர் இளநங்கை. அவள் அழுது கொண்டே போய் அவள் அப்பாவை அழைத்து வந்துவிட்டாள். அவர் ஓய்வு பெற்ற ஒரு ராணுவ வீரர். கொஞ்சம் ரத்தம் நிறைய அவமானம் அதன்பிறகு கவனமாக இருக்கிறேன். "ஸ்டெயின் லெஸ் ஸ்டீல் ட்ரேலி"க்கு அப்பா இல்லை. அவர் ராணுவத்திலும் இல்லை. |
Comments