கவிஞர் இசை

அவள் வீட்டுக்குள்
ஒரு எலி புகுந்துவிட்டது.
அந்தச் சுண்டெலியை பெரிய எலியாக்கி
பிறகு அதை
பெருச்சாளியாகவும் ஆக்கிவிட்டாள்.
"விட்டா வீட்டையே அழிச்சிடும்..."
வீட்டில் அந்த எலியைத் தவிர
பாம்புகள் பலவுண்டு
அவற்றைப் பார்க்கவே அவளுக்குப் பயம்.
எப்படியும்
எலியால் அவளைக் கொன்றுவிட முடியாது.
எதையாவது வென்றால் எதாவது அடங்கும்.
கவசமும், வாளும் ஏந்தி
அவள்
செருக்களத்தில் சீறுவதைக் காணுங்கள்

.

அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

வீடு நோக்கியா நடக்கிறார்கள்?
எங்கேனும் நடந்தாக வேண்டும்
எனவே அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

யாரை ஓங்கி உதைப்பது
என்றவர்க்குத் தெரியவில்லை
எனவே
அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

“பாளம் பாளமாக
வெடித்துவிட்ட பாதங்கள்”
இப்போது இது வெறும் உவமையல்ல
அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

அவர்கள்
பைகளை எடுத்துத் தோளில் மாட்டிய போது
மிரண்டு போயின தெய்வங்கள்
அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

மனித சாத்தியத்தை விரிவாக்கும் முயற்சியில்
பறக்கக்கூடச் செய்வார்கள்
அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

பிறந்தது எங்கோ?
தின்றது எங்கோ?
எரிவது எங்கானால் என்ன?
அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

அகண்ட பாரதம்
ஒரு சந்துக்குள் ஓடியொளிய
அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்

அவர்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
நடக்கிறார்கள்
கணியனின் மீதேறி நடக்கிறார்கள்.



நன்றி: ஆனந்தவிகடன்

குட்டி போட்ட பூனை போல்
டாஸ்மாக்கையே
சுற்றிச் சுற்றி வருகிறான் ஒருவன்.
போலீசார் கடுங்காவல் புரிகின்றனர்.
வெளியே பெரிய பூட்டு தொங்குகிறது.
கொள்ளை அச்சத்தால்
புட்டிகளைக் கூட வேறு இடம் மாற்றி விட்டார்கள்.
ஆயினும்
வீடடங்காது
சுற்றிச்சுற்றி வருகிறது பூனை.
காதலி இல்லாது போயினும்
காதலியின் ஊர் இருக்கிறது அல்லவா?
இது எனக்கு உறைக்க
இவ்வளவு நேரம் ஆகிவிட்டது.

நான் பார்க்கத் துவங்கியிருக்கிறேன்
அழகான கண்ணாடிப் பேழைக்குள்
பூத்திருக்கும் கேக்குகளை

என் பிராயத்தில்
இவ்வளவு வண்ணங்கள் இல்லை
இவ்வளவு வடிவங்கள் இல்லை
இவ்வளவு அலங்காரம் இல்லை
இவ்வளவு உயரமோ தடிமனோ இல்லை.

நான் பார்க்கத் துவங்கியிருக்கிறேன்
உலகத்து இன்பங்களையெல்லாம்     
வழித்தெடுத்து  வந்து
நான்கு அடுக்குகளாய்
வடித்து வைத்த கேக்குகளை

எச்சில் கொதிப்பது நின்று விட்டது
எடுத்து ஒரு கடிகடிக்கத் தேவையில்லை
இப்போது
நான் பார்க்கத் துவங்கியிருக்கிறேன்

என் சர்க்கரை அளவு கட்டுக்குள்தான் உள்ளது.
ஆனாலும்
நான் வெறுமனே பார்க்கத் துவங்கியிருக்கிறேன்.

ஒரு காம்பவுண்டு வரிசை வீட்டை
எதேச்சையாகக்  கடக்கும்படியாகிவிட்டது.
கிரிக்கெட் பந்தெனச்
சீறி வந்து
 தலையைத் தாக்கியது ஒரு சொல்.
" மூடு..."
 ஜன்னலில் தெரிந்தாள் ஒரு பதுமை
உண்மையில்
அவள் அதை அவ்வளவு சத்தமாகச் சொல்ல விரும்பவில்லை.
ஆனால்
அவ்வளவு சத்தத்தில் ஒலித்துவிட்டது.
அவள் கூனிக்குறுகிப் போய்விட்டாள்.
விருட்டெனத் தலையை உள்ளிழுத்துக் கொண்டாள்
ஒரு கையை மட்டும்
வெளியே நீட்டி
ஜன்னலை அடித்து
தன்னைச் சாத்திக் கொண்டாள்
செல்லமே!
"மூடு" கூட இல்லாமலா
  வீட்டில் இருக்க முடியும்?
" மூடு" கூட இல்லாமலா
  குடும்பத்தில் இருக்க முடியும்?
" மூடு" கூட இல்லாமலா
 உறவில் இருக்க முடியும்?
 "மூடு" கூட இல்லாமலா
உயிரோடிருக்க முடியும்.
மூடாதே திற!

என் கை
என் மூக்கைத் தொட்டுவிட்டால்
நான் இறந்துவிடுவேன் என்கிறார்கள்
"எனக்கு யாருமே இல்லை
நான் கூட"